Een tijd geleden werd ik uitgenodigd door een nieuwe klant om een offerte te maken voor een aantal kasten. Bij binnenkomst in de ruimte waar deze kasten geplaatst moesten worden, viel mij iets op.
Er zaten 2 medewerkers met een behoorlijk lengteverschil tegenover elkaar te werken. De man was zeker 2 meter lang. De ander was hele kleine vrouw, geschat 156 cm. De bureaus stonden even hoog! De dame zat er nogal verkrampt bij.
Na het inmeten van de kasten en het doorspreken van de kastindeling, vroeg ik aan mijn contactpersoon of ik de dame een vraag mocht stellen. Dit mocht. Wij zijn naar haar toe gegaan en ik vroeg haar of ze lichamelijke klachten had. Inderdaad. Ze had behoorlijke nekklachten en trok het bijna niet meer. Zij kon mij niet vertellen waar de oorzaak lag. Ik heb haar uitgelegd, dat bij beter zitten eerst de stoelhoogte ingesteld wordt, daarna de hoogte van de armleggers. En de hoogte van de armlegger geeft de bureauhoogte aan. Het bleek dat haar bureau 12 cm te hoog stond. We hebben direct gereedschap uit de bus gehaald en na een uurtje klussen stond het bureau op de juiste hoogte.
Twee weken later kreeg ik opdracht voor de kasten. Ik heb een nieuwe afspraak gemaakt om de offerte nog 1 keer door te spreken en de kleuren te bepalen. Toen ik met mijn contactpersoon op de afdeling kwam werd ik direct aangesproken door de kleine dame. Ze wilde me bijna om de hals vliegen. Hoe het mogelijk was dat door een eenvoudige aanpassing aan de zithoogte en werkhoogte haar nekklachten zo goed als verdwenen waren. Ze was erg blij en dat straalde ze ook uit!
Inmiddels heb ik het hele bedrijf opnieuw ingericht. Maar deze kleine dame blijft bij mij op het netvlies staan.